




فرزندان باید وقت بطالت و تنهایی داشته باشند تا بتوانند خودشان تصمیم بگیرند وخلاقیتشان رشدکند. دایم نباید درکار آنها دخالت کرد و قدرت تصمیم را از آنهاگرفت !
⛔️ بزرگسال فرض کردن کودک:
باید با کودکان مثل کودک رفتار کنیم و انتظاراتمان هم در حد یک کودک باشد.
عباراتی مانند تو دیگر بزرگ شده ای، مرد شده ای، خانوم شده ای و ...را زیاد به کار نبرید.
⛔️ محیط خشک خانه:
کودکی که نتواند در محیط خانه کودکی کند، هیچ گاه نمی تواند رشد کند و از موانع خلاقیت در کودکان عبور نماید .
⛔️ ناشناس ماندن علایق درونی:
کودکان زیادی حتی تا سنین بزرگسالی هم علایق درونی خود را نمی شناسند و همواره بر اساس خواست دیگران زندگی کرده اند.
⛔️ نادیده گرفتن تخیلات کودک:
خیال منشاء خلاقیت است و باید مورد توجه و اهمیت قرار گیرد.
⛔️انتقاد فراوان:
انتقاد بیش از حد، مخرب خلاقیت است.
⛔️ تمسخر:
به مسخره گرفتن و خندیدن به ایده های کودکان از آفت های اصلی خلاقیت است.
⛔️ نظم زیاد:
اصرار به داشتن نظم بسیار زیاد، در قالب قرار دادن و محدود کردن کودک نیز سبب سرکوب خلاقیت می گردد.
⛔️ امر و نهی فراوان:
دستور دادن های زیاد و مشخص کردن راهها و روش های درست از نظر ما، سبب کاهش خلاقیت می گردد.
⛔️سرزنش:
سرزنش رفتارهای کودک و ایرادگیری های مکرر، کودک را از بیان ایده ها و اجرای آنها باز می دارد.
⛔️ تشویق های بیش از حد:
بعضی از کودکان به دلیل تشویق های دائم، بسیار تایید طلب شده و دائما به دنبال گرفتن تایید برای کارهایشان هستند. به همین دلیل از ترس تایید نشدن توسط دیگران، از بروز ایده های خود دست بر می دارند.
منبع: کانال تلگرام فرزنددلبندمن